 |
| ;-) |
 |
| Ogarneła mnie serduszkomania...myślę ,że to niegrozna przypadłość;-) i niekoniecznie musi mi minąc;-) |
WYTRZYMAŁYŚCIE TEN WYLEW SERDUSZEK???? POZDRAWIAM SERDECZNIE I BUZIAKI PRZESYŁAM;-)
,,Wracam do domu, wiem że już czas Poczuć chcę znowu, smak tamtych lat...''
Mnie bardzo sie podobaja i pozytywnie nastoiły mnie na resztę dnia :)
OdpowiedzUsuńTakich serduszek, to chyba nigdy za wiele...
OdpowiedzUsuńSerduszkowy zawrót głowy;))
OdpowiedzUsuńWitam!Pozwoliłam sobie dziś wejśc na Pani blog. Jestem pod wrażeniem i to nie małym. :-) Te serduszka powyżej są przecudne a Pani synusie słodziusie. :-) Pozdrawiam cieplutko i dziękuję za każde Pani odwiedziny na moim blogu.Przyznam,że jest mi niezmiernie miło,że chce Pani na nim gościc. :-) Życzę milutkiego wieczorka oraz wszystkiego co najlepsze i w życiu blogowym jak i prywatnym też!!! :-) AnulkA. :-)
OdpowiedzUsuńfajne serducha :)
OdpowiedzUsuńmaciejko-piekne te serduszka:))
OdpowiedzUsuńWitaj Maciejka:D Śliczne te Twoje serduszka:D z radością sobie pooglądam co u Ciebie słychać... Pozdrawiam ciepło...
OdpowiedzUsuńWitam!Dzięki za odwiedziny u mnie...a serduszka Twoje są super i ich nigdy za wiele!!!JA niestety nie umiem szyć tak więc ale mnie wszytskie są super!Pozdrawiam serdecznie:)
OdpowiedzUsuńMaciejko serducha Swietne !!!!!A to ostatnie BOMBA !!!!!!Fajnie ,że znasz nasze okolice !!!!Pozdrawiam ciepło !!!!!
OdpowiedzUsuńMaciejko-chyba 905 blogowiczek przechodziło ta samo chorobę. Niektóre sie wyleczyły a niektórym dalej zostało. Idź dalej tym tropem -serduszka maja swoj niepowtarzalny urok.Pozdrawiam gorąco
OdpowiedzUsuńLucy